مستضعفین و امپریالیسم جهانی

مردم ، به عنوان گروهی از انسان ها که با مشترکات خاص اعتقادی، فرهنگی و سیاسی در جامعه ای خاص زندگی می کنند، بهترین گروه انسانی به عنوان مرکزی برای فعالیت های تبلیغی دین مبین اسلام به شمار می رود. از این رو زوایای گوناگون زندگی مردم به عنوان امت اسلامی فارغ از هرگونه جنسیت، قومیت، نژاد و زبان در گستره ای کاملا جهانی در بخش های مختلف علوم اسلامی و انسانی شکل گرفته براساس تعالیم دینی مورد بررسی قرار می گیرد و برای این ابعاد گوناگون، برنامه ریزی هایی به شکل جزیی و کلی انجام شده و شریعت اسلامی احکام گوناگونی برای آن تاسیس یا امضا نموده است. این دستورات و قوانین نه برای سلب آزادی و اختیار انسان ها بلکه برای شکوفا شدن استعدادها و قوه های نهفته درون انسان به صورت هماهنگ و جهت مند تنظیم شده تا با پیروی از آن ها فطرت بارور انسان نمایان شود و .
در مجموعه علوم انسانی بویژه علوم سیاسی ، مردم به عنوان پذیرنده اثر فعالیت های نهادها و اشخاص شناخته می شوند. مکاتب و جریان های فکری مختلف در این موضوع با توجه به تعریف و اوصافی که از مردم و توده های انسانی دارند قابل شناسایی و تحقیق هستند. در اندیشه مغرب زمین، با توجه به تعریفی که از نوع انسانی ارائه می شود، توده های انسانی و مفهوم آن متناسب با همان تعریف شکل می گیرند. به عنوان مثال اگر انسان ها را نوعاً حیوانات منفعت طلب بدانیم ، توده های انسانی نیز جمعی از انسان های درنده خو و حریص معرفی می شوند و علوم انسانی با هدف کنترل هرچه بیشتر این توده ی انسانی اقدام به محدود نمودن آزادی آن ها در همه زمینه ها می کند و نه تنها هیچ گونه انگیزه ای برای هدایت و رشد انسان ها به وجود نمی آید بلکه زمینه های آن را از میان می برد. در این نوع از نگاه به انسان و جوامع انسانی، مردم بردگان حاکمان هستند و از توان گسترده آنان برای دستیابی به اهداف پلید استکبار جهانی بهره برداری می شود. در مقام عمل و آنچه که واقعیت امور سیاسی را در غرب تشکیل می دهد، کم ترین نقش برای مردم به عنوان توده انسانی است هرچند شعارهای دموکراسی و مردم سالاری بسیار سر داده می شود. در حقیقت سیاست را عامل ثروت و قدرت جلو می برد که معمولا متعلق به گروه خاص و اقلیت جامعه است. به عبارت دیگر سلطه جهانی و امپریالیسم از هر فرصتی برای تسلط و حکم رانی برجماعت های انسانی بهره می برد و به هیچ عنوان دغدغه رشد و سعادت مردم را در سر ندارد، حتی طرح مفاهیمی مثل رفاه حداکثری برای مردم که یکی از اهداف دولت ها شمرده می شود، به تنهایی و بدون پشتوانه حقیقی نمی تواند مشکلات مردم و طبقه مستضعف را حل بکند.
در انقلاب اسلامی ایران، طبقه اصلی هدایت کننده جامعه ، برخلاف تئوری های غربی، مردم و بویژه طبقه مستضعفین هستند که مخاطب اصلی حکومت اسلامی قرار می گیرند و اهداف کلی انقلاب را جلو می برند. به عبارت دیگر جمهوری اسلامی با هرگونه اشرافی گری و لوازم آن کاملاً مخالف است و همواره در صدد مبارزه با مظاهر متفاوت آن است.
بدون شک توده های مستضعف مردم که از بیداد حاکمان زمان در رنج بودند، نقش به سزایی در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی ایران ایفا کرده اند و از این رو، باید بیش از دیگران، مورد توجه مسؤولان نظام اسلامی قرار گیرند. حضرت امام خمینی رحمه الله نیز به عنوان بنیان گذار و معمار انقلاب اسلامی، خدمت به محرومان را مورد توجه قرار داده، این قشر را چنین توصیف کرده اند: «همین محرومین به مملکت خدمت کردند و قیام کردند و با دست همین طبقه، این نهضت به این جا رسیده. این یک مطلبی است برای ما و برای هیچ کس پوشیده نیست که آن طبقه ای که این نهضت را به ثمر رساندند، آن طبقه محروم از زن و مرد بود. این هایی که در خیابان ها ریختند و با صدای اللّه اکبر و با مشت فشرده و با ایمان، اعتنا به قدرت های شیطانی نکردند، همین زن های محترم و مردهای عزیز محترم بودند که از طبقه محروم در آن رژیم بودند... .» . رهبر معظم انقلاب هم بر این مسأله تاکید ویژه ای دارند:
«دو نكته‌ى اساسى در حركت امام بزرگوار بود كه همین دو نكته، سرمایه‌ى ارزشمند این انقلاب بود و هست: یكى این است كه هدف این انقلاب، اسلام است. دوم این‌كه سربازان این انقلاب و لشكر این انقلاب، مستضعفان و پابرهنگان و همچنین قشر جوانند. این انقلاب را، پابرهنگان به پیروزى رساندند. این جنگ طولانى تحمیلى هشت ساله را جوانان این مملكت به نتیجه رساندند.»
یکی از بزرگ ترین کارهای شایسته و معنوی، خدمت به بندگان خدا به ویژه افراد محروم و مستضعف است. خدمت به قشر محروم است که انسان را تا ملکوت بالا می برد و نامش را برای همیشه تاریخ ماندگار می سازد. حضرت امام خامنه ای در این باره می فرمایند:
«مهم‌ترین مسأله‌ى دستگاه ما و نظام جمهورى اسلامى كوشش براى رفع فقر و محرومیت در جامعه، و حمایت و كمك به طبقات مستضعف و محروم است. واقعا باید صحت برنامه‌ها را به این سنجید و دنبال این قضیه رفت و كارهاى دیگر را در اولویتهاى بعد قرار داد. كارهاى مربوط به طبقات محروم و مستضعفان جامعه - كه تعدادشان هم زیاد است - حقا و انصافا یك حركت اساسى را مى‌طلبد.»
در مسایل سیاست منطقه ای، هر کشوری که گروه های انسانی پیوسته تر، هماهنگ تر و متحد در اهداف داشته باشد به در عرصه های سیاسی، نظامی، اقتصادی و... به موفقیت های بیشتری دست می یابد و در روابط بین المللی از انسجام ساختاری درونی و بیرونی بیشتری بهره برده و به تبع آن با اقتدار بیشتری به حیات منطقه ای و سیاسی خود ادامه خواهد داد و تهدیدها و خطرات گوناگون نمی تواند به زیست آن کشور لطمه بزند.
به همین جهت حضرت امام خمینی فرمان تشکیل بسیج مستضعفین و ارتش بیست میلیونی را در پنجم آذرماه سال 1358 صادر نمودند. در شرایط حساس و استراتژیک جمهوری اسلامی و فشارهای بین المللی و داخلی گوناگون، چنین فرمانی افق های متعالی و جهانی بسیاری را برای ملت مسلمان ایران گشود و اهداف تازه ای در عرصه جهانی به خصوص فراهم نمودن زمینه حکومت جهانی حضرت حجت(عج) برای آنان مطرح شد.