در محضر قرآن/ چنگ زدن به ریسمان خدا

آيه 103 سوره مبارکه آل عمران

« وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ »

ترجمه: و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت ‏خدا را بر خود ياد كنيد آنگاه كه دشمنان [يكديگر] بوديد پس ميان دلهاى شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شديد و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد اين گونه خداوند نشانه‏هاى خود را براى شما روشن مى‏كند باشد كه شما راه يابيد

نکات آیه

وحدت و دورى از تفرقه، یك وظیفه‏ ى الهى است. «واعتصموا»

محور وحدت باید دین خدا باشد، نه نژاد، زبان، ملّیت، و... . «بحبل اللّه»

از بركات و خدمات اسلام غافل نشوید. «اذ كنتم اعداء فالّف بین قلوبكم»

وحدت، عامل اخوّت است. «فأصبحتم بنعمته اخواناً»

اتّحاد، نعمت بزرگ الهى است. «فاصبحتم بنعمته»

تفرقه و عدوات، پرتگاه و گودال آتش است. «شفا حفرة من النار»

نعمت‏هاى خداوند ،آیات او هستند. «واذكروا نعمت اللّه...یبین اللّه لكم آیاته»

یادآورى نعمت‏هاى الهى عامل عشق و زمینه‏ساز هدایت است. «واذكروا نعمت اللّه... لعلكم تهتدون»