نکاتی مهم در موفقیت تشکیلات(2)

در عین حال به لحاظ روحی نیز ممکن است در شرایط گوناگون روحی و درونی در مقابل تصمیم گیری های مهم قرار گیرد. مثلا وقتی که به دلیل و علتی از مساله ای بسیار خوشحال و سرمست است ، یا وقتی که از یک شکست یا یک اتفاق اندوهبار خیلی ناراحت و غمگین است و یا حتی وقتی که به دلیلی به شدت عصبانی است. فعال فرهنگی لزوما نمی تواند شرایط و زمان تعیین شده برای تصمیم گیری را تعیین کند اما حداقل بایستی توانایی این را داشته باشد که وضعیت روحی خود را تا حدی کنترل کند و خود را در کوتاهترین زمان ممکن برای یک تصمیم گیری آماده کند.

بصورت کلی توصیه می شود که وقتی خیلی خوشحال، خیلی ناراحت یا خیلی عصبانی هستید تصمیم گیری نکنید.  در صورت امکان تصمیم گیری را به تعویق بیاندازید و در غیر اینصورت بایستی به نحوی احساسات خود را کنترل کنید و خود را در وضعیت پایدار عقلانی قرار دهید تا بتوانید تصمیمی منطقی بگیرید. فراموش نکنید تصمیمات ، می توانند عامل شکست یا موفقیت های تشکیلات باشند.

5- افزایش توان مقاومت روحی

توان مقاومت روحی خودتان را افزایش دهید.  در عین واقع بینی سعی کنید تسلیم ناشدنی باشید، در مواقع دشواری و ضعف امید خود را از دست ندهید. اگر قرار بود با یک ، دو ، سه یا حتی ده بار تلاش در یک موضوع موفقیت حاصل می شد مطمئن باشید نیازی به فعالیت شما نبود و تمام مشکلات پیش از این ها حل شده بود . از همین روی بایستی توان روحی خودمان را افزایش دهیم. خیلی پیش خواهد آمد که تلاش بسیاری کنیم و به خاطر یک اشتباه خودمان یا دیگران شکست بخوریم ، یا در یک کار گروهی همت زیادی بگذاریم و در نهایت کسی از ما تقدیر نکند، یا حتی از سمت دوستان و همفکرانمان آسیب بخوریم و سیبل خودخواهی ها و حسادت های افراد اطرافمان قرار بگیریم، یا به مدتی طولانی در معرض حملات و اتهامات واهی قرار بگیریم و توان دفاع از خود را نداشته باشیم  . اما وظیفه ی ما حکم می کند که روحیه ی خود را تقویت کنیم و در برابر خیلی از مشکلات و مصائب صبر و بردباری پیشه کنیم و با امیدواری دوباره قدم در راه هدف بگذاریم. موفقیت گاهی حتی با توانایی رفتن از شکستی به شکست دیگر بدون از دست دادن اشتیاق پیروزی معنی می شود.

زمانی که فشار کاری زیاد است باید مقاومت روحی بالایی داشته باشید و به دیگر افراد تشکیلات هم روحیه بدهید. در سختی ها بریدگی و شانه خالی کردن از زیر کار زیاد مشاهده می شود. این مسائل نباید ما را تحت تاثیر قرار دهد و امید و انگیزه ی ما را از بین ببرد چه آنکه بایستی علاوه بر حفظ روحی خود ، برای ترمیم روحی دیگر همگروهی های خودمان نیز تلاش کنیم. گاهی عملمان را با آنچه از دیگران شنیده ایم مقایسه می کنیم و شکست های خودمان را در کنار خاطراتی که از فتوحات دیگران از زبانشان شنیده ایم و قصه هایی که از موفقیت هایشان نقل کرده اند مقایسه می کنیم. اما یادمان نرود که فاصله ی حرف تا عمل بسیار است . به عمل کار برآید

به سخنرانی نیست ، به همین خاطر هیچ وقت حرف دیگران را با عمل خود مقایسه نکنید چرا که مقایسه ای بیهوده است.  در مسیری که می روید تمام تلاش خود را بکنید تا به این اطمینان برسید که بهترین کاری که از دستتان بر می آید را انجام داده اید . در این صورت احساس آرامشی پیدا می کنیم که هیچ تحقیر و توهینی نسبت به فعالیتمان ، ما را دلسرد نخواهد کرد.

منبع : بر اساس جزوه ی نکاتی برای کار تشکیلاتی ، سازمان دانشجویی